Cando, ás portas do outono, nace un novo curso,
cando, con renovados folgos, iniciamos as tarefas educativas,
prematura cae unha senlleira folla da árbore da liberdade,
un dos bos e xenerosos dinos adeus;
Nos tamén dicimos adeus a un corpo feble e ferido pola enfermidade
mais queremos ser perenne eco das súas resoantes e comprometidas verbas,
elas permanecerán nos nosos corazóns,
elas serán garantes da túa inmortalidade,
Xosé Antonio Labordeta, sempre connosco!
Agora e sempre queremos ser os teus émulos cantando e traballando pola liberdade:
cando, con renovados folgos, iniciamos as tarefas educativas,
prematura cae unha senlleira folla da árbore da liberdade,
un dos bos e xenerosos dinos adeus;
Nos tamén dicimos adeus a un corpo feble e ferido pola enfermidade
mais queremos ser perenne eco das súas resoantes e comprometidas verbas,
elas permanecerán nos nosos corazóns,
elas serán garantes da túa inmortalidade,
Xosé Antonio Labordeta, sempre connosco!
Agora e sempre queremos ser os teus émulos cantando e traballando pola liberdade:
No hay comentarios:
Publicar un comentario